Salona kartonpiyer bandı ve led düşünüyordum. Bu hem tavanı alçaltmıyor hem de güzel aydınlatıyordu. Ayrıca klasik akkor lamba yerine led olacağı için ekonomik bir çözüm de olacaktı. Eşimin daha önce çalıştığı ve memnun kaldığı bir kartonpiyerciden fiyat aldık. Fiyat yüksek gelince, marangozumuz yukarıda bir yer var, dilerseniz oraya gidin dedi. Gitmez olaydık. Adamların kendi kartonpiyercileri o gün yokmuş, başka birine yönlendirdiler. Neyse bu arkadaşlar hem lamineleri çizerek çalıştı, hem de kartonpiyer gibi basit bir işi bile ne kadar kötü yapabileceklerini bize ve buradan tüm dünyaya kanıtlamış oldular. Hatta 2. gün işe geleceklerine sırf gelmemek için bir yakınımız öldü dediler. Hastaneden öyle bir ölü veya yaralı olmadığından başka biriyle kalan işi tamamladık.
Bebeklerin odasının yarısı duvar kağıdı, yarısı boyalı sıcak bir oda olmasını istiyordum.
Bizim miniklerin odasına ithal kağıt için Bostancı'daki evimize çok yakın bir yere gittik. Adam alın da gidin modunda kağıtları gösterdi. Orada fazla oyalanmadan ve kağıt beğenemeden çıkmak zorunda kaldık. Neyse ki bir kaç gün sonra hep gittiğimiz Caddebostan'da bir apartmanın alt katında İthal Kağıt satan bir dükkana rastladık.
Meğer iç mimar 4 bayan tarafından işletilen biryermiş burası. Kendi arkadaşlarının üçüz hikayelerini anlattılar. Çok sıcak kanlı bu bayanlardan hem kağıtlarımızı, hem lavabomuzu almış olduk. Aslında Blue Pearl diye bir taş beğenmiştik ama beyazın daha güzel gideceğini söyleyince bu düşüncemizden döndük. Beyaz dolabın üstünde, beyaz çerçeveli boydan boya bir ayna, beyaz tezgah olacaktı ve WC kocaman olacaktı.
Oraya düşündüğümüz İkea aynasını ve Aplikleri Salona düşündük. Siyah beyaz lake mobilyamızla güzel gidecekti. Böylece yavaş yavaş tadilata başladık.
Kartonpiyerde ağzınız yandıktan sonra boyada daha önceden tanıdığımız Servet Usta ile çalıştık. Kağıt döşemesini de ona havale ettik, o da bir arkadaşını taşeron olarak kullanacaktı.
Sevgiler,
Üçüz Annesi Adayı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder