Üç Bebek Annesinin, Halinden Şikayetçi Bir Bebek Annelerine, Bir BebekBakıcılarına ve Dünyaya İsyanı:)

Anne evinde yatarak geçen hamilelik günlerinden.

Aşağıda yazacağım yazı, hiç bir sıkıntısı olmadığı halde (Allah kimseye yaşatmasın) hamilelik sürecinin çok zor olduğunu düşünen anne adaylarına, bir bebek doğurup isyan eden annelere ve bir tanecik bebeğe bakmakta zorlanan bakıcılara ve diğer çok bilmişlere gelsin. İstisnalar kaideyi bozmaz diyerek isyanıma başlıyorum:)

Siz! 9 ay mutlu mesut bebeğiniz büyümesini içinize sindire sindire, tadını çıkara çıkara, cicili bicili kıyafetler giyip ortada gerine gerine dolaşan, bazen kaprisli, çokca şımarık tavırlarla hamilelik dönemini geçiren anne adayları!
Siz! Dünyanın en zor işi olduğunu düşündüğü,(herkesi peşinde seferber ettiği bir hamilelik ve doğum süreci ardından)  bir bebek dünyaya getirip yanında en az 3-4 yardımcı kişi olduğu halde, gazıydı, beslenmesiydi, kakasıydı, uyku sorunuydu gibi doğal ve çoğu kontrol edilebilir süreçleri dünya meselesi yapan ve bunun adına "lohusayım ben" (?) diyen yeni annecikler!
Ve en gıcık olduklarım;
Siz! ne diploması ne sertifikası olduğu halde, hatta daha önce profesyonel bir çalışma hayatı bile olmayan, sanki aynı anda hem evinin temizliğini hem yemeğini yapıp, çocuklarına hiç bakmamış gibi davranan, tek bir bebeğe bakmanın dünyanın en zor mesleği olduğunu düşünüp, yok iş yapmam yok yemek yapmam, maaş+ssk+evdeki küçülenlerinizi isterim diyen bakıcı (?) hanımefendiler!

Size neden mi isyan ediyorum. Biraz dramatik gelebilir ama şöyleki;

Çünkü ben sizin gibi 40 haftalık rahat bir hamilelik süreci geçirip planlı programlı, süslü püslü hastane odalarında, doğum fotoğrafçım kapıda, herşey hayalimdeki gibi bir doğum yapıp,tek 1 bebek dünyaya getirip doğum sonrası onu öpüp koklayamadım. 32 hafta 5 gün, her anı riskli ve endişeli günler sonunda, beklenmedik bir anda 3 bebek dünyaya getirdim.(12. haftada profesörlerden bebeklerden birinin alınması daha doğrusu kalbine zehir enjekte edilerek öldürülmesi önerisi, 20.haftada servikal açılma yani düşük riski ile ev hapsinin başlaması, mümkünse hiç ayakta kalmama,tuvalete bile dikkatli gitme, hastane kontrollerinde tekerlekli sandalye ile dolaşma, 28. haftada kolestaz yani gebelik sarılığı, deli gibi vücudumun kaşınması, uykusuz geceler, 1 hamile kotu 2 hamile tişörtü, bol bol pijamalarla hamileliği tamamlama)

Doğum yapar yapmaz bebeklerime sarılıp onları koklamak yerine, onları sadece 5 dakika görüp, bebeklerim yoğunbakım odasında ben yukardaki odada 2 gece hastanede kaldım. Annemin özene bezene hazırladığı çarşaflar, nevresimlerle lohusa yatağım hazırlanamadı çünkü 15 gün boyunca hergün günde sadece 5 dk bebeklerimi görmek için hastaneye gittim geldim. Evde Onlar'ı düşünerek makineyle süt sağmaya çalıştım. Bebeklerime ilk kez 15 gün sonra dokunabildim. İlk aylarım onları doya doya sevip okşamak yerine, 7 aylık ve 2'şer kilo doğmuş minik bebeklerimi doyurmak, yıkamak, hastalıklardan korumak, onlara süt sağmak gibi yoğun bir tempo ile geçti. Onları alıp tek başıma dışarı çıkamadım. Bütün gün tek bir bebeği kucağıma alıp onu şımartamadım. Yada diğer aile büyüklerinin şımaratacağı kadar az değildi sayıları. Ve süreç boyunca bırakın insanlara naz, niyaz, kapris yapmayı yardım eden herkese minnettar oldum.

Bebek bakıcılarına isyanım ise şöyle. 3 bebek olduğunu duyunca zaten bakıcı bulmak imkansız gibi bir şey, hadi biri kabul eder gibi oldu, fiyatı 3 katına çıkarmak ne demek? 3 bebeğe bakmak zormuş, hadi, yaa ben neyin ne olduğunun hiç farkında değilim, değil mi? Ya hu senin kaç çocuğun var, kesin bir de peş peşe yapmışsındır Onlar'ı. Hatta çocuklarının bakımının yanı sıra evini toplayıp, yemeğini de yapmadın mı? Bu arada bu söylediklerim, daha önce 5- 10 yıllık tecrübesi olduğunu söyleyip (ya çocuklarına ya kardeşlerine baktığından bahsediyor) 3 bebek bakımı için acayip paralar isteyen ve çocukların altını değiştirip, yemeğini yedirmekten başka hiç birşey yapmayacak bayanlar için. Neyse bu bakıcı konusunu ayrıca yazacağım çünkü canım bu konuda çok sıkkın. Ama özetle söyleyeceğim şu ki, 3 bebek bakımı hiç de sandığınız kadar zor değil!

Nice insanlar çok istediği halde bebekleri olmuyor, niceleride kavuşamadan kaybediyor, yada türlü sıkıntılar çekiyor, çok sağlıklı olmayan bebekleri oluyor. Benim durumum riskli olduğu için hayalimdeki gibi bir hamilelik geçiremesem de, bebeklerim erken doğup, 15 gün yoğun bakımda kalmış olsalar da çok şükür sağlıklı bir şekilde kavuştum yavrularıma. Bu en büyük zenginlik. Bakımıymış, ağlamasıymış, kariyer hayatının bitmesiymiş, sosyallik kalmamasıymış değil sağlıklı bir şekilde kavuştuğunuz canınızın parçasına konsantre olun. Hamilelik, annelik dünyanın en güzel ve değerli duygusu olduğunu unutmayın!
Yani özetle demek istediğim halinize şükredin ve sağlıklı geçen her anınızın TADINI ÇIKARIN!

Sevgiler,
Üçüz Annesi